…a także co robiono, kiedy nie boksowano. Krótki reportaż fotograficzny (bo słowo fotorelacja jest tak samo upośledzone jak ministra i inne wytwory chorych umysłów genderowych cenzorów) ułożony z fotografii z kolekcji Największego Boksera jakiego spotkałem na swej drodze – mojego Dziadka:
Największy Bokser był w rzeczywistości wzrostu niezbyt dużego…
…bo urodził się jako wcześniak: to jednak opowieść na inną okazję…
…tutaj wystarczy wspomnieć, że początkowo boksował w wadze piórkowej.
Boks uprawiał razem ze swoim, o rok młodszym, wujkiem… 🙂
Wujek Felek, zdarzyło się, pewnego razu odwiedził Tomaszów, gdzie nie omieszkał się sfotografować.
…oprócz więzów krwi, łączyły ich zatem wspólne treningi…
Niestety o innych kolegach Dziadka nie wiemy już zbyt wiele…
…ale wiemy – na przykład – że Dziadek osiągnął wagę półciężką…
…a Kolega nie miał nic przeciwko pluskowi fal…
…przeciwko krajobrazom w tle, również nie protestował 😉
…a z Dziadkiem i wujkiem Felkiem łączyło go jeszcze jedno: dach Domu Żołnierza
…no i podobnie jak wujek Felek, lubił upamiętniać się na zdjęciach…
…dach Domu Żołnierza „łączył” wówczas wielu bokserów. Nie bez powodu – wszak Dom Żołnierza zajmuje szczególne miejsce w historii lubelskiego boksu.
Kolejny bokser jest już dla nas zupełnie anonimowy…
…bo wiemy o nim tylko to, w którym zakładzie fotograficznym zamawiał zdjęcia.
…a ćwiczono nie tylko na dachu, ale również pod dachem…
W prawo zwrot!
Boksowano i bez dachu w ogóle (w oddali”przestrzeń wykreowana” Pana Prezydenta Żuka: Rusałka i browar).
Tak na marginesie: to zdjęcie wykonał Edward Hartwig.
Ćwiczono i w mniejszych grupach.
…bo ćwiczenia w plenerze to doskonała okazja…
… by zaprezentować kolejny lubelski zakład fotograficzny!
…ale plener dostarczał również doskonałych okazji do odpoczynku po wyczerpującym treningu bokserskim…
Bokserzy i rusałki na Rusałce… dzisiaj to niemożliwe. Dlaczego? Zapytajcie Pana Prezydenta i 40-tu tysięcy pijanych zajęcy!
Było takie miejsce, był taki kraj…
