Archiwum kategorii: Fotografie
Jak boksowano w przedwojennym Lublinie…
…a także co robiono, kiedy nie boksowano. Krótki reportaż fotograficzny (bo słowo fotorelacja jest tak samo upośledzone jak ministra i inne wytwory chorych umysłów genderowych cenzorów) ułożony z fotografii z kolekcji Największego Boksera jakiego spotkałem na swej drodze – mojego Dziadka:
Największy Bokser był w rzeczywistości wzrostu niezbyt dużego…
…bo urodził się jako wcześniak: to jednak opowieść na inną okazję…
…tutaj wystarczy wspomnieć, że początkowo boksował w wadze piórkowej.
Boks uprawiał razem ze swoim, o rok młodszym, wujkiem… 🙂
Wujek Felek, zdarzyło się, pewnego razu odwiedził Tomaszów, gdzie nie omieszkał się sfotografować.
…oprócz więzów krwi, łączyły ich zatem wspólne treningi…
Niestety o innych kolegach Dziadka nie wiemy już zbyt wiele…
…ale wiemy – na przykład – że Dziadek osiągnął wagę półciężką…
…a Kolega nie miał nic przeciwko pluskowi fal…
…przeciwko krajobrazom w tle, również nie protestował 😉
…a z Dziadkiem i wujkiem Felkiem łączyło go jeszcze jedno: dach Domu Żołnierza
…no i podobnie jak wujek Felek, lubił upamiętniać się na zdjęciach…
…dach Domu Żołnierza „łączył” wówczas wielu bokserów. Nie bez powodu – wszak Dom Żołnierza zajmuje szczególne miejsce w historii lubelskiego boksu.
Kolejny bokser jest już dla nas zupełnie anonimowy…
…bo wiemy o nim tylko to, w którym zakładzie fotograficznym zamawiał zdjęcia.
…a ćwiczono nie tylko na dachu, ale również pod dachem…
W prawo zwrot!
Boksowano i bez dachu w ogóle (w oddali”przestrzeń wykreowana” Pana Prezydenta Żuka: Rusałka i browar).
Tak na marginesie: to zdjęcie wykonał Edward Hartwig.
Ćwiczono i w mniejszych grupach.
…bo ćwiczenia w plenerze to doskonała okazja…
… by zaprezentować kolejny lubelski zakład fotograficzny!
…ale plener dostarczał również doskonałych okazji do odpoczynku po wyczerpującym treningu bokserskim…
Bokserzy i rusałki na Rusałce… dzisiaj to niemożliwe. Dlaczego? Zapytajcie Pana Prezydenta i 40-tu tysięcy pijanych zajęcy!
Było takie miejsce, był taki kraj…
Rowerowy zachód słońca A.D. 2013
Ulicami Lublina (w latach 30-tych XX wieku)
Krakowskie Przedmieście [?].
Krakowskie Przedmieście.
Krakowskie Przedmieście.
Krakowskie Przedmieście.
Krakowskie Przedmieście.
Krakowskie Przedmieście.
Krakowskie Przedmieście.
Pomnik Unii Lubelskiej.
Krakowskie Przedmieście. Kamienice między klasztorem oo. Kapucynów i Pocztą obecnie nie istnieją – w jednej z nich mieścił się zakład fryzjerski, u progu którego zginął, we wrześniu 1939 roku, Józef Czechowicz.
Przypuszczalnie Aleje Racławickie.
Kwiaty dla wszystkich!
Lublin wiosną: na rowerze, w plenerze i hadeerze…
To jeszcze nie z roweru, a z mojego pieńka: pierwsze zdjęcie plenerowe HDR.
Zalew Zemborzycki i kościół św. Marcina w Zemborzycach.
Zalew, no Zalew, na horyzoncie komin elektrociepłowni na Wrotkowie. No co się dziwicie? W mojej komórce nie ma zoomu.
Wedle stawu grobla… a w oddali wspomniany kościół w Zemborzycach.
Św. Marcin nieco bliżej…
Woda jak to woda…
…a most… a most przy ulicy Cienistej.
Pejzaże…
Widok z mostu na Cienistej.
Widzieliście gdzieś w okolicy Marcina?
Ziiip…przewijamy na drugi koniec miasta: al. Unii Lubelskiej i seria widoków ku Staremu Miastu, z wszystkimi najważniejszymi wieżycami.
Słodownia Vetterów przy Misjonarskiej: jeszcze stoi.
Była szkoła i obecne Stare Miasto. A szkoła była prawdziwą szkołą życia…
Al. Unii Lubelskiej. I to podobno ma być miasto…
Kaplica św. Trójcy w pionie…
…i w poziomie.
…zza przyszłych Tarasów Zamkowych (dzięki którym widok ten nie będzie już więcej możliwym do oglądania).
I nie zza drzew jeszcze. Więzienie chyba było przytulniejsze, niż wzniesiony w latach 60-tych XX w. budynek Muzeum.
To miał być kościół św. Michała na Bronowicach. Niestety bunkier zwany Galą zdominował okolicę.
Wspomniana już kaplica, tym razem z bliska…
…jeszcze bliżej…
A to już Zamek…
…i słońce…
Tylko u nas: już w niedzielę można zobaczyć Czwartek. Na zdjęciu: kościół św. Mikołaja.
